Stary ale jary

W zeszłym roku doszło do dość przełomowego odkrycia. John Mann i jego koledzy z Uniwersytetu Kolumbijskiego ustalili, że oto neurony powstają do końca ludzkiego życia. Jest to istotnie rewelacja, ponieważ wcześniej sądzono że neurogeneza, po uzyskaniu wieku średniego, zanika. Z wiekiem przestają tworzyć się nowe komórki nerwowe i nasze zdolności do uczenia się oraz możliwości rozwoju znacznie się ograniczają. Były już wprawdzie badania z wykorzystaniem obrazowania mózgu, które wskazywały na wzrost liczby neuronów u osób starszych, ale wielu naukowców przekonywało, że to raczej rozrost istniejących komórek lub naczyń krwionośnych.

Naukowcy z Uniwersytetu Kolumbijskiego postanowili więc stworzyć bank mózgów od dawców, którzy przekazali swoje organy na rzecz nauki. Dzięki szczegółowym analizom, zebraniu dokładnych historii osób żyjących (chorobowych, zawodowych, edukacyjnych, osobistych), opracowaniu modeli matematycznych, dokonali oni przełomu i zamknęli spekulacje na temat neurogenezy. Obserwując 28 mózgów niegdyś osób zdrowych w wieku od 14 do 79, spodziewali się oni zaobserwować spadek powstawania nowych komórek, zgodnie z istniejącymi hipotezami. Tak się jednak nie stało.
-”Wygląda na to, że zdolność do tworzenia nowych komórek w ludzkim hipokampie jest doskonale utrzymana.” - powiedział John Mann.

Jest jednak i łyżka dziegciu. Zaobserwowano, że wraz z rozwojem nowych komórek, nie idzie z tym w parze rozwój naczyń krwionośnych u osób starszych, co wpływa na ich utlenienie a także plastyczność tworzenia nowych połączeń nerwowych. Ma to wpływ na tempo wnioskowania, rozumowania, podejmowania decyzji czy działań. Nie ma jednak wpływu na procesy uczenia się.

W ten oto sposób nurt lifelong learning (uczenia się przez całe życie) zyskał potężny argument za. Rozwój umiejętności i inteligencji jest więc możliwy do końca naszych dni. Tylko komu chce się uczyć? Zamiast rozumieć więcej, lepiej przecież jest oceniać. Nie wymaga to praktycznie żadnego wysiłku.

Autor

Jarosław Świątek

Na podstawie:

DOI: https://doi.org/10.1016/j.stem.2018.03.015

© 2024 SIE – Szkoła Inteligencji Emocjonalnej.